Przeskocz do treści

Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący!
A tak skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cie wyrzucić z mych ust.
(Ap3,15-16)

Żyjący człowiek
Życie otrzymaliśmy w darze od Boga. Życie, by mogło trwać i rozwijać się, potrzebuje pożywienia. Żyjący człowiek to ciało i duch. Ciało do życia potrzebuje pokarmu materialnego a duch - pokarmu duchowego. Dzięki duchowości człowiek góruje nad całym światem i całkowicie przewyższa świat roślin i zwierząt. Dlatego człowiek w odróżnieniu od zwierząt stawia sobie pytania: Kim jestem? Jaki jest sens mojego życia? Dojrzała odpowiedź wymaga dojrzałego ducha a kształtowanie ducha wymaga troski o właściwą strawę duchową. Czytaj dalej... "Kapłan w moim życiu – świadectwo"

 

Więź z Bogiem to nie tylko sprawa prywatna ale także świadomość przynależności do Kościoła jako wspólnoty. Warto więc poszukiwać i odkrywać swoje osobiste „ja” w eklezjalnym „my”.

Książka CREDO ET CREDIMUS ECCLESIAM ks.dr Romana Słupka SDS podejmuje problem dziś bardzo w Polsce aktualny, zawierający się w pytaniach często stawianych przez szerokie kręgi osób, często skrycie: Dlaczego (jeszcze) być w Kościele? Czy nie wystarczy przeżywać wiarę w sposób indywidualistyczny, poza wspólnotą?

Ta pozycja książkowa daje odpowiedzi na powyższe pytania w sposób bardzo rozbudowany ale mądry poparty o analizę nauczania trzech ostatnich papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Czyta się ją z zainteresowaniem, gdyż autor doskonale, po mistrzowsku zachowuje równowagę między językiem zrozumiałym dla przeciętnego czytelnika a językiem naukowym, teologicznym.

Zachęcam do przeczytania tej pozycji.

Zbigniew Stachurski

Pretekstem do napisania tego artykułu było moje uczestnictwo w Eucharystii sprawowanej w parafii św. Augustyna we Wrocławiu w sobotni wieczór dnia 1 lipca br. W Eucharystii tej uczestniczyła również polska, wielodzietna rodzina katolicka z Austrii. Od 10-ciu lat przebywa ona jako „rodzina w misji” w Wiedniu. Po homilii prezbitera, ojciec rodziny przedstawiał świadectwo ich życia w środowisku, do którego zostali posłani przez Kościół. „Rodziny w misji” to rodziny z Drogi Neokatechumenalnej, które na prośbę biskupów osiedlają się w rejonach zdechrystianizowanych lub tam, gdzie to jest konieczne. Rodzinom w misji towarzyszy zawsze prezbiter. Ich rolą jest, poprzez życie chrześcijańskie w małej wspólnocie oparte na Słowie Bożym i sprawowanej liturgii, świadczenie o ogromnej miłości Boga do człowieka niezależnie od czasu i miejsca jego życia. Wzorem życia są rodziny pierwszych chrześcijan żyjących w początkowym okresie rozwoju Kościoła. Czytaj dalej... "Życie w małej wspólnocie chrześcijańskiej – to wyzwanie dzisiejszych czasów!"

Szczęść Boże!
Miałbym prośbę o przekazanie informacji szafarzom nadzwyczajnym o organizowanej, przez parafię Podwyższenia Krzyża Świętego w Brzegu, pielgrzymce do Fatimy. Pielgrzymka odbędzie się od 16 do 30 lipca, jej koszt to 1000 zł + 500 euro (czyli około 3200 zł). Jest jeszcze kilkanaście miejsc wolnych dlatego serdecznie zapraszam do udziału. Zainteresowane osoby zapraszam do kontaktu: feliks_s@op.pl lub 606 810 117 (ks. Bartosz Świątkowski).

ks. Bartosz Świątkowski

Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących.[1Kor1,21]

Trwamy w okresie wielkanocnym zbliżając się powoli do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. W wielu miejscach, nawet poza kościołami, szczególnie w tym okresie,  głosi się, że Bóg – Stwórca, z wielkiej miłości do mnie i do każdego z nas grzeszników, posłał na ziemię swojego Syna – Jezusa Chrystusa, by poprzez Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie dokonać największego w świecie dzieła zbawczego jakim jest odkupienia człowieka z niewoli grzechów. Czy wierzysz w to? Jeśli tak, to jesteś wolny i możesz żyć bez lęku przed śmiercią ponieważ posiadasz już teraz w sobie życie wieczne. Czytaj dalej... "Znaczenie kerygmatu w przepowiadaniu chrześcijańskim."

Czyż tak bardzo miałoby mi zależeć na śmierci występnego – wyrocznia Pana Boga – a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył? [Ez 18,23]

Śmierć i życie – to dwa stany związane z naszym istnieniem. Jest rzeczą naturalną, że człowiek, w odróżnieniu od zwierząt, to ciało i dusza. W naturę człowieka wpisana jest, po grzechu pierworodnym, skłonność do zła, skłonność do popełniania grzechu. Stan duszy po grzechu to stan jej śmierci. Ale w człowieku istnieje silna potrzeba życia. Podświadomie każdy z nas wyczuwa więc potrzebę odnawiania się. Czytaj dalej... "Umieranie człowieka prowadzi do jego zmartwychwstania"

Poniżej nagranie błogosławieństwa nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. 18 marca 2017:

blogoslawienstwo-nadzwyczajnych-szafarzy-2017     

 

Poniżej nagranie przesłania Księdza Arcybiskupa Metropolity Wrocławskiego Józefa Kupnego skierowane do nadzwyczajnych szafarzy Komunii św.:

PRZESLANIE-BP-KUPNEGO-DLA-SZAFARZY