Zatrzymując się na chwilę w coraz szybszym tempie życia i z uwagą spoglądając na własne życie, życie rodzinne, na życie rodzinne sąsiadów, szerszej – życie społeczności w naszym kraju, dostrzegam ciągle powiększający się kryzys rodziny wśród ochrzczonych katolików. Problem ten dotyka także mojej katolickiej rodziny i mojego otoczenia. Dostrzegam brak w rodzinach chęci przezwyciężania doraźnych kryzysów a radą na ich przezwyciężanie jest rozwód. Stąd tak często w szkołach obserwuje się dzieci wychowywane w niepełnej rodzinie, co dalej prowadzi do powielania przez nich, jako już dorosłych, wzorców utrwalonych w dzieciństwie. Dostrzegam również, że dorosłe dzieci w rodzinach, idąc za dominującymi trendami w świecie opisywanym przez nieprzyjazne Kościołowi media, wybierają drogę zła, wpadają w różne zniewolenia np. od alkoholu, narkotyków, internetu... Dla wielu młodych sakrament bierzmowania to „sakrament pożegnania się z Kościołem”. Wielu młodym obcy staje się już sakrament małżeństwa i wybierają życie w wolnych związkach. Wniosek z obserwacji nasuwa się jeden: rodzina przeżywa kryzys, rodzina jest zagrożona a tym samym zagrożone są podstawy istnienia narodu. A podstawową komórką społeczną jest zdrowo funkcjonująca rodzina, która jako fundament w naszej kulturze przyjęła chrześcijańską antropologię człowieka.
Zawartość jest dostępna tylko dla zarejestrowanych osób. Jeżeli jesteś zarejestrowany/a, prosimy o zalogowanie się. Nowi użytkownicy mogą się zarejestrować poniżej.